گفت‌وگوی ایسنا با من
تيمور آقامحمدي: علت توليد اندك داستان انقلاب اعمال مميزي نيست
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران سرويس: فرهنگ و ادب - ادبيات
تيمور آقامحمدي معتقد است: توليد اندك آثار داستاني در زمينه‌ي انقلاب اسلامي ناشي از اعمال مميزي نيست و دليل آن را بايد در جايي ديگر جست‌وجو كرد.
اين داستان‌نويس در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، عنوان كرد: موضوع در نگارش يك داستان در مرحله‌ي چندم اهميت قرار دارد. آن‌چه كه نخست اهميت دارد، نوع نگاه و زاويه‌ي ديد نويسنده در روايت داستاني‌اش است. فرقي نمي‌كند كه موضوع انقلاب اسلامي باشد يا چيزي ديگر؛ بنابراين من معتقدم پيش از موضوع انقلاب اسلامي، ادبيات است كه اهميت دارد و نويسنده در آغاز بايد بداند كه دارد داستان مي‌نويسد؛ نه اين‌كه به موضوعي مثل انقلاب اسلامي اداي دين مي‌كند؛ پس استراتژي او براي نگارش درباره‌ي موضوعات مختلف از جمله انقلاب اسلامي بايد در جهت اثبات اين باشد كه دارد داستان مي‌نويسد تا دچار شعار‌زدگي، احساس‌زدگي و هيجان نشود.
آقامحمدي متذكر شد: نويسنده بايد با نگاهي منصف و بي‌طرف به سراغ رويداد‌هاي تاريخي برود. در واقع، اگر بي‌طرف نباشيم، كم‌تر مي‌توانيم به خلق آثاري ماندگار در حوزه‌ي ادبيات دست پيدا كنيم؛ پس بايد رويكردي را كه در آن نگاه ديگري نفي و به كناري گذاشته مي‌شود، رها كرد و با ديد همه‌جانبه، مسأله‌اي وسيع مثل انقلاب اسلامي را مورد بررسي قرار داد. البته ناگفته پيداست كه هم موافقان و هم معارضان با انقلاب اسلامي ادبيات خاص خود را رقم مي‌زنند. كساني كه راه خود را از حركت مردم در بهمن 57 جدا كرده‌اند، طبيعي است كه نخواهند به آن‌چه مطالبات مردم بوده است، بپردازند.
اين نويسنده‌ي تقديرشده در نخستين جشنواره‌ي داستان انقلاب براي داستان كوتاه «شركت در يك قتل دسته‌جمعي» در ادامه افزود: البته اين را نبايد از نظر دور داشت كه در شكل‌گيري انقلاب اسلامي، جريان‌هاي مختلف فكري، اعتقادي و سياسي حضور داشتند كه متأثر از فضاي انقلابي آن سال‌ها دچار خطا و اشتباهاتي بوده‌اند؛ بنابراين واقع‌گرايي در داستان اقتضا مي‌كند كه در نگاهي منصفانه، اشتباهات هريك از جريان‌هاي فكري - سياسي روايت شود تا مخاطب به قضاوتي درباره‌ي شخصيت‌هاي بازنمايانده‌شده در داستان بنشيند.
او ياد‌آور شد: به اعتقاد من، مسأله‌ي مميزي در اين‌كه آثار كمي با موضوع انقلاب اسلامي در حوزه‌ي ادبيات داستاني خلق شود، دخالتي نداشته؛ بلكه توليدات كم با موضوع انقلاب اسلامي بيش‌تر ناشي از وقوع جنگ تحميلي بلافاصله بعد از انقلاب است. البته با تمام شدن جنگ و فرونشستن گرد‌وغبارها، توجه به انقلاب اسلامي به عنوان سوژه‌ي ادبيات داستاني بيش‌تر از گذشته شده است و اين را هم اضافه كنم كه اگر مميزي در اين مسأله دخالت داشته است، بايد پرسيد آيا هيچ‌وقت اثري درباره‌ي انقلاب تأليف شد كه مميزان ارشاد از انتشار آن جلوگيري كنند؟
تيمور آقامحمدي معتقد است: توليد اندك آثار داستاني در زمينه‌ي انقلاب اسلامي ناشي از اعمال مميزي نيست و دليل آن را بايد در جايي ديگر جست‌وجو كرد.
اين داستان‌نويس در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، عنوان كرد: موضوع در نگارش يك داستان در مرحله‌ي چندم اهميت قرار دارد. آن‌چه كه نخست اهميت دارد، نوع نگاه و زاويه‌ي ديد نويسنده در روايت داستاني‌اش است. فرقي نمي‌كند كه موضوع انقلاب اسلامي باشد يا چيزي ديگر؛ بنابراين من معتقدم پيش از موضوع انقلاب اسلامي، ادبيات است كه اهميت دارد و نويسنده در آغاز بايد بداند كه دارد داستان مي‌نويسد؛ نه اين‌كه به موضوعي مثل انقلاب اسلامي اداي دين مي‌كند؛ پس استراتژي او براي نگارش درباره‌ي موضوعات مختلف از جمله انقلاب اسلامي بايد در جهت اثبات اين باشد كه دارد داستان مي‌نويسد تا دچار شعار‌زدگي، احساس‌زدگي و هيجان نشود.
آقامحمدي متذكر شد: نويسنده بايد با نگاهي منصف و بي‌طرف به سراغ رويداد‌هاي تاريخي برود. در واقع، اگر بي‌طرف نباشيم، كم‌تر مي‌توانيم به خلق آثاري ماندگار در حوزه‌ي ادبيات دست پيدا كنيم؛ پس بايد رويكردي را كه در آن نگاه ديگري نفي و به كناري گذاشته مي‌شود، رها كرد و با ديد همه‌جانبه، مسأله‌اي وسيع مثل انقلاب اسلامي را مورد بررسي قرار داد. البته ناگفته پيداست كه هم موافقان و هم معارضان با انقلاب اسلامي ادبيات خاص خود را رقم مي‌زنند. كساني كه راه خود را از حركت مردم در بهمن 57 جدا كرده‌اند، طبيعي است كه نخواهند به آن‌چه مطالبات مردم بوده است، بپردازند.
اين نويسنده‌ي تقديرشده در نخستين جشنواره‌ي داستان انقلاب براي داستان كوتاه «شركت در يك قتل دسته‌جمعي» در ادامه افزود: البته اين را نبايد از نظر دور داشت كه در شكل‌گيري انقلاب اسلامي، جريان‌هاي مختلف فكري، اعتقادي و سياسي حضور داشتند كه متأثر از فضاي انقلابي آن سال‌ها دچار خطا و اشتباهاتي بوده‌اند؛ بنابراين واقع‌گرايي در داستان اقتضا مي‌كند كه در نگاهي منصفانه، اشتباهات هريك از جريان‌هاي فكري - سياسي روايت شود تا مخاطب به قضاوتي درباره‌ي شخصيت‌هاي بازنمايانده‌شده در داستان بنشيند.
او ياد‌آور شد: به اعتقاد من، مسأله‌ي مميزي در اين‌كه آثار كمي با موضوع انقلاب اسلامي در حوزه‌ي ادبيات داستاني خلق شود، دخالتي نداشته؛ بلكه توليدات كم با موضوع انقلاب اسلامي بيش‌تر ناشي از وقوع جنگ تحميلي بلافاصله بعد از انقلاب است. البته با تمام شدن جنگ و فرونشستن گرد‌وغبارها، توجه به انقلاب اسلامي به عنوان سوژه‌ي ادبيات داستاني بيش‌تر از گذشته شده است و اين را هم اضافه كنم كه اگر مميزي در اين مسأله دخالت داشته است، بايد پرسيد آيا هيچ‌وقت اثري درباره‌ي انقلاب تأليف شد كه مميزان ارشاد از انتشار آن جلوگيري كنند؟
لینک خبر: خبرگزاری ایسنا
